Sırt ağrılarım

İlk zamanlar… Hiç geçmeyen bir sırt ağrısı… Devamlı yatmanın ve hareketsiz kalmanın verdiği sıkıntı…

Tek çare 3-4 kişinin beni kucaklayıp tekerlekli sandalyeye oturtması, bu şekilde ağrım biraz da olsa azalıyor; ama gece yarısı ablam ve Melike dışında yanımızda kimse olmadığından o da imkansız… Yapabildiğimiz tek şey ikisinin beni yatakta oturtması… Ona da en fazla 5 dakika dayanabiliyorum… Süreyi birazcık da olsa artırmak için devamlı arkamdan destek yapıyorlar. Hatta bazen o kadar yoruluyorlar ki tren yapmak zorunda kalıyoruz… Ben… Benim arkamda ablam… Onun arkasında Melike… Allah kimseye yaşatmasın, yaşayana da hiç unutturmasın…