Benim adım Emrah Baki Başoğlu, nam-ı diğer EmBaBa. 1981 İstanbul doğumluyum. Eğitimciyim. 2 Ekim 2016 tarihine kadar benim de herkes gibi sıradan bir hayatım vardı.
2 Ekim 2016 tarihinde bir Pazar günü öğlen 2 civarı bir kaza geçirdim ve hayatım değişti. Bu fotoğrafı da kaza yapmadan tam 2 saat önce çekmiştim. Kaza hayatımda öncesi/sonrası diye iki dönem yarattı ve bu fotoğraf da öncesi dönemin son belgesi oldu belki de.
Kaza sonucu T5 ve T7 omurga kemiklerim ve göğüs kafesim kırıldı ve akciğerim kısmi zarar gördü. Omurilik yaralanması olduğu için de karnımın üst kısmından aşağısında his kaybı oldu ve bacaklarıma felç indi.
Omuriliğimde çok fazla ödem olduğu için hemen ameliyata alamadılar ve bir gece bekledik. O gece belki de benim için en uzun geceydi. Herkes ameliyat sonrası bacaklarıma hemen hareket geleceği ümidini taşıyordu.
Ameliyat sonrası yoğun bakımda kendime geldiğimde ilk yaptığım şey ayaklarımı hareket ettirmeye çalışmak olmuştu. Olmadı, yapamadım. Tekrar tekrar denedim bir gün boyunca ama hiç bir hareket yoktu.
O anda hayatımın tamamen değiştiğini anladım ama bu hayatla ilgili hiç bir bilgim yoktu. Serviste odama yatıp da bir süre sonra elime cep telefonumu aldığımda yaptığım tek şey aileme sosyal medyaya giriyormuşum gibi gösterip gizli gizli internette omurilik yaralanmasına uğrayanların hikayelerini aramak olmuştu ama internet, omurilik felçlisi olup da gelişme gösteremeyenlerin hayalkırıklığı hikayeleriyle doluydu.
İnsan çaresiz kaldığı durumlarda kendine umut aşılayacak en ufacık şeylere dahi sarılmak istiyor. Buradaki tek amacım duyguları sömürmeden, kimseyi yönlendirmeye çalışmadan sadece kendi iyileşme hikayemi ve tıp biliminin omurilik felciyle ilgili bildiği az sayıdaki doğruları paylaşmak. Tedavi, hastane ya da doktor ismi arıyorsanız baştan söyleyeyim, yanlış yerdesiniz. Size bunların hiç birini veremem ama başımdan geçenleri paylaşarak belki içinizde bir umut ışığı yakabilirim.
