13 Ekim… Sabah 06.40… İlk hareket… ilk umut… İlk mutluluk…
Ağrılarım dayanılmaz olduğundan uyumak çok zor. Tek yapabildiğim bacaklarımla konuşmak ve beyin antremanı yapmak. Günler sonra nihayet işe yaradı. Denemekten sakın vazgeçme arkadaşım! Gün gelecek sen de başaracaksın. Önemli olan küçücük bir hareket. Gerisi fizik tedaviyle mutlaka gelecektir.
Leave a comment