Volkan abi… 2015’te beyin anevrizması geçirmiş. Sağ çıkma şansının sadece %1 olduğu bir ameliyat sonrası sağ sol hemipleji olmuş; yani her iki tarafındaki kasları tamamen fonksiyonunu yitirmiş ve felç kalmış. Onu hastanede ilk tanıdığımda bırakın vücudunun herhangi bir kısmını hareket ettirmeyi, ismini dahi söyleyemiyordu.
Onun da, aynen benim gibi en büyük şansı her şeyiyle ilgilenen Nuran abla gibi bir eşinin olmasıydı. Nuran ablayı her gün rehabilitasyon odasında görüyordum ve bir kere bile suratının asık olduğuna şahit olmadım, hep güleryüzlüydü, enerjisi hep pozitifti… Bir başka şansıysa fizyoterapistiydi. Büşra’yı kapısına küçük sevgi notları bırakacak kadar çok seviyorlardı… Bir gün rehabilitasyon salonunda tedavideydim. Halen daha yürüyemiyordum ve bacaklarımdaki acı enerjimi hep aşağı çekiyordu. Sizin de böyle günleriniz olur değil mi hayatınızda? Kontrol edemediğiniz şeyler sizi mutsuz eder ve enerjinizi yavaş yavaş tüketir ‘Buna da şükür!’ demek istersiniz ama beceremezsiniz. İşte aynen bu ruh halindeydim ben de o gün. Derken Büşra’nın fizyoterapi odasında bağırışlar duyduk. Birileri ağlıyordu… Neler olduğunu anlamak için oraya gittiğimizde karşılaştığım tablo belki de tüm hayatım boyunca sıkıntı ettiğim herşeyi sorgulamama yetecek kadar önemli bir andı benim için. Volkan abiydi içerdeki… Tedavisi devam ederken el parmağının hareket etmeye başladığını farketmişlerdi ve eşiyle beraber mutluluktan ağlıyorlardı… O ana kadar en büyük dert benimkiydi ve dünya sadece benim etrafımda dönüyordu, başka hiçbir şeyin önemi yoktu benim için. Ama Volkan abi ve Nuran ablanın o bir iki dakikalık görüntüsü hiç unutamayacağım bir ders verdi bana o anda. Sevmenin, aile olmanın, şükretmenin, pozitif enerjinin ne demek olduğunu ve nelere kadir olduğunu milyonlarca sözün anlatmaya yetmeyeceği kadar kısa bir anda gösterdiler bana. Bu anlattığım olay sadece birkaç ay önce yaşandı. Şimdi Volkan abi çok daha iyi durumda. Bana gönderdikleri bu videoda hem konuştuğunu hem de yürüdüğünü görünce nasıl sevindiğimi anlatamam. Volkan abinin hikayesi şu kısa zaman içinde karşılaştığım bir kaç mucize hikayeden sadece biri. Onlar, içinde bulundukları bu mücadeleyle çevrelerindeki insanlara da bir çok ders veriyorlar. Çevrenizde bu tür hikayelerin hep varolduğunu bilin. Umarım gerçekleşmesini istediğiniz şeylerin sahip olduğunuz şeyleri unutturmasına hiçbir zaman izin vermezsiniz ve içinize çektiğiniz her nefesin, attığınız her adımın, yani kısacası ‘sağlıklı’ halinizin size bahşedilmiş en büyük nimet olduğunu kaybını yaşamadan anlayabilirsiniz…
